can you ever forgive me? 

can you ever forgive me? 
what can I say to make you feel at 
heart beats out my chest as I walk out the 
ease into what I’m trying to 
door open enough to let the light catch your 
say what’s been keeping you up at 
face like a Vermeer, skin like a river that 
night when we first met, gazing into your 
flows like the blood through my 
eyes now filled with tears the word is 
veins showing on a hot summer
out, you shout, I need to 
day and night, more alike than you and 
go, gone, left to be alone, now it’s just 

me

het leien dak

een nieuw begin 
als variatie op hetzelfde eind 

Een hernieuwde obsessie 
vasthouden aan wat is geweest

Een frisse blik op, 
Een nieuwe kijk, 
Een schone lei, 
Van een leien dak, 
Dat met moeite afkomt 

Een frisse wind raast, 
onaangenaam en veel te hard. 

In het oog van de storm 
door het oog van de naald 
ik houd mij vast 
ik zie je later, vast 
hangend aan het leien dak 
dat met moeite afkomt

old

Too young to know 
what’s left to do, 

Too young to do 
what’s right, I know

mag ik?

Is het goed als ik dit fout doe?

Als ik dit keer nu opeens, niet wat
je verwachtte met overgave deed. 

Mag ik buiten de lijntjes,
tegendraads maar onbevreesd. 

Mag ik stug en dwars, 
gek nog het allermeest. 

Ik zou het o zo heerlijk vinden 
om buiten de boot te vallen
te lopen uit de pas. 

Dat lijkt me nou genieten 
als ik gewoon eens anders was.